Soms lees je terug in je oude dagboek en het enige wat je kan denken; wauw, ik was zo jong.
Zo jong
“Ik voel me al bijna de hele week gek
Ik snap niet waarom
Ik zeg tegen mezelf dat ik stom ben
En ik voel me alsof ik gepest word
Eigenlijk word ik ook een beetje gepest”
In mijn eigen huis
De verf valt van de muren
En het dak is eroderend
Door de woorden die ik sneer
En dan pakte ik mijn laatste lucifer
Dan zat ik zwijgend bij het as
Opeens een crimineel
Ik zit in mijn gerechtshof
Ze vragen mij waarom
Kijkend naar de blaren
“Edelachtbare
Wat is schade aan mijn zelfwaarde
Als die al sinds zo jong niet meer bestond?”
Reactie plaatsen
Reacties